MRP IIبرنامه ريزي منابع توليدي (MRP II) چيست ؟
MRP II مخفف عبارت Manufacturing Resource Planning ، بسطي از MRP است با اين هدف كه ابزارهاي برنامه ريزي ظرفيت را شامل گردد و اين ابزارها يك فصل مشترك مالي است تا بتوان برنامه ريزي عمليات را به اصطلاح هاي مالي برگرداند و نيز يك ابزار شبيه سازي است تا بتوان برنامه هاي ديگر توليد را ارزيابي كرد.
به بیان دیگر يك روش برنامه ريزي كارا براي تمامي منابع سازمان است. اين روش برنامه ريزي اجرايي خود را براساس واحد محصول و برنامه ريزي مالي خود را براساس واحد پول انجام مي دهد.
اين روش داراي قابليت شبيه سازي و يا به عبارت ديگر پاسخگويي به سؤالات چه خواهد شد اگر چنين شود؟(what if) مي باشد
محدوديت هاي سيستم MRP در مقايسه با سيستم MRPII :
- دستي بودن سيستم برنامه ريزي
- فرضيات غلط در مورد زمان هاي تحويل وخريد
- سيستم هاي MRP اوليه از نوع فشاري هستند
اين روش از اجزاي مختلفي تشكيل شده است كه هر يك به ديگري متصل مي باشند:
برنامه ريزي تجاري، برنامه ريزي توليد، زمان بندي توليد مادر MPS برنامه ريزي احتياجات مواد(MRP)، برنامه ريزي احتياجات ظرفيت (CRP) و سيستم هاي اجرايي جهت كنترل ظرفيت واولوي ها.خروجيهاي هر يك از اين سيستم ها بايد با گزارشات مالي، نظير برنامه تجاري، گزارشات تعهدات خريد، بودجه حمل ونقل، موجودي وتوليد بر حسب واحد پول و… ادغام گردند.اين روش گسترش ونتيجه مستقيم روشMRP است.
تعاريف و نظرات مختلف از MRPII
- عبارتست از يك مفهوم، كه در آن MRP با مسائل مالي پيوند داده شده است.
MRPII يك سيستم پيشرفته ازMRP است كه قادر است مسائلي فراتر از برنامه ريزي مواد، كنترل موجودي وكنترل ليست مواد را پشتيباني نمايد.
MRPII يك سيستم MRP سيكل بسته است كه پارامترهايي جهت پوشش دادن برنامه ريزي هاي مالي وتجاري، به آن اضافه شده است.
MRP به صورت مستقل از سيستم اطلاعاتي ساخت (اجرا ) كار مي كند. چنانچه در بخش ساخت مشكلاتي رخ دهد، برنامه هاي مديريت نيز با مشكل روبرو مي گردد. MRPII با بهره گيري از سيستم بازخوردي، برنامه زماني توليد مادر را بر اساس شرايط حاكم بر محيط اجرا تنظيم مي نمايد.
استفاده از لفظ منابع ساخت نبايد اين ذهنيت را ايجاد نمايد كه اين برنامه ريزي فقط مربوط به واحد هاي اجرايي (ساخت) است، بلكه اين برنامه ريزي همه بخش هاي سازمان را تحت پوشش قرار مي دهد.
اصول واهداف سيستم MRPII
- تامين خدمات پشتيباني جهت تصميم گيري براي تمام سطوح مديريتي.
- محاسبه خودكار جريان كار وجريان مواد.
-عمل كردن براساس مفهوم حلقه هاي اطلاعاتي بسته بين واحدهاي كارخانه.
- متمركز كردن برنامه ريزي سيستم MRP به همراه فعاليت هاي پشتيباني سطوح كارگاهي از قبيل كنترل ابزار وسيستم هاي حمل ونقل مواد.
- كنترل زمان هاي جريان بر طبق زمان تحويل برنامه ريزي شده با استفاده از روش هاي كنترل ورودي / خروجي.
اجراي سيستم MRPII
- آموزش مديريت سطح بالا
- توجيه و تاييد سيستم از ديدگاه اقتصادي.
- سازماندهي پروژه وتشكيل كميته اجرايي
- انتخاب مسؤول پروژه
- استفاده از يك مشاور حرفه اي
محدوديت هاي سيستم MRPII
- فقط وقتي برنامه ريزي با آن قابل انجام است كه MRP قابل قبولي در دسترس باشد.
- فقط به دنبال برنامه هاي قابل قبول مي گردد وتلاشي براي بهينه كردن برنامه انجام نمي دهد.
- در شرايطي كه زمان هاي تنظيم وآماده سازي به توالي عمليات وابسته اند درست كار نمي كنند.
- قابليت كنترل بهينه سيستم را وقتي كه قطعات ومحصولات توليدي هر يك توالي عمليات متفاوتي دارند،ندارد.
در جايي كه سيستم MRP II قابل به كار گيري نباشد مي توان انتخاب هاي زيمورد بررسي قرار داد:
ر را
- جايگزين كردن روش JIT به جاي روش MRP در سيستم MRPII و يا به كار گيري روش تكنولوژي توليد بهينه (OPT)
اجزا و روند كار سيستم:
يكي از بارزترين تفاوت هاي سيستم MRPII با روش هاي قبل دخيل نمودن مباحث مالي در برنامه ريزي ها بود.
Fogarty محاسبات مالي سيستم MRPII را به زبان ساده، چنين بيان مي كند:
پس از انجام MRP، خروجي اين برنامه ريزي، ميزان وزمان انجام سفارشات خريد را مشخص مي نمايد به اين ترتيب وبا داشتن قيمتهاي خريد قادريم به راحتي پيش بيني يا محاسبه نماييم كه چه وقت وچه مقدار پرداخت خواهيم داشت. به همين ترتيب با ارائه MRP به سيستم برنامه ريزي ظرفيت اطلاعاتي در مورد سطوح استخدام، اضافه كاري، استفاده از ظرفيت پيمانكاري ونظاير آن بدست خواهد آمد كه از اين اطلاعات نيز قادر خواهيم بود تا هزينه هاي ديگري مربوط به اين اطلاعات ( نظير حقوق، دستمزد، پرداختهاي آتي و…) را مشخص نماييم، از سوي ديگر با توجه به اطلاعات مربوط به مقدار و زمان تحويل محصولات به مشتريان ميتوان درآمدهاي آتي سازمان را با دقت بالايي پيش بيني نمود.
مهمترين مسئله در به كارگيري اين سيستم، وضعيت سازماني است كه مي خواهد از آن استفاده كند.از آنجا كه سيستم MRPII يك سيستم كاملا كامپيوتري است، بايد هزينه هاي سخت افزاري ونرم افزاري مورد نياز امكان‌سنجي اقتصادي شود.سيستم MRPII واصولا روش هاي MRP، عموما در كارخانجاتي كه به صورت كارگاهي، دسته اي يا انبوه توليد مي‌كنند، قابل به كارگيري است.
برنامه ريزي احتياجات منابع (RRP) :
اين برنامه ريزي ميزان منابع مورد نياز براي تحقق برنامه توليد را محاسبه و سپس اين ظرفيت را با ظرفيت موجود مقايسه مي نمايد.
اين برنامه ريزي به موازات برنامه ريزي توليد قرار دارد.
برنامه ريزي احتياجات ظرفيت(CRP) :
عبارتست از عمل تخمين، اندازه‌گيري، تنظيم حدود و سطوح ظرفيت. فرآيند تخمين آن است كه چه مقدار از منابع، نيروي انساني وماشين‌آلات براي تكميل عمل توليد مورد نيازمي باشد. در اين فرايند سفارشات موجود در كارگاه وسفارشات برنامه ريزي شده توسطMRP به عنوان ورودي به CRP وارد شده وپس از انجام فرايند، به ساعات كاري مورد نياز برحسب هريك از مراكز كاري وبه تفكيك دوره هاي زماني تبديل مي گردند.
تفاوتهاي CRP و RCCP :
CRP از اطلاعات فازبندي شده اطلاعات كه توسط MRP تهيه شده است، استفاده مي نمايد .
رويه تبديل نياز ناخالص به نياز خالص كه در MRP وجود دارد، ظرفيت توليد ذخيره شده بشكل موجوديهاي قطعات ومحصولات مونتاژ شده را مد نظر قرار مي دهد.
با توجه به اطلاعات دقيقي كه سيستم كنترل فعاليت توليد، از مراحل باقيمانده تكميل سفارشات باز ارائه مي نمايد، فقط ظرفيت مورد نياز براي تكميل مابقي كار در بخشهاي مورد نياز محاسبه مي گردد .
CRP تقاضاهايي نظير قطعات يدكي وديگر موارد كه ممكن است در MPS در نظر گرفته نشده اند را مد نظر قرار مي دهد
منبع : سایت شرکت مهندسی فراگستر
نویسنده : الناز طالب زاده ( ترجمه )
دوشنبه، آبان ۱۷
شرکت های طرف سوم لجستیک TPL ، ارایه دهنده خدمات لجستیکی
شرکت های ارایه دهنده خدمات لجستیکی به عنوان 3PL خطاب می گردند . بعضی ازصاحب نظران به شرکت های طرف سوم لجستیک TPL نیز می گویند که در تاریخچه دانش لجستیک از دو مفهوم ThirdParty Logistics و اختصار حرف T از ابتدای واژه Third شناسایی کرده اند . گروهی دیگر از صاحب نظران از کلمه 3PL استفاده می کنند . اولین 3PL ای که در دنیا شکل گرفت در بخش حمل و نقل و شرکت های ارائه دهنده این حوزه خدمات لجستیکی بوده اند و در جایگاه بعدی برون سپاری به 3PL ها در بخش انبارداری و ذخیره سازی مجدد بوده است.
شرکت های ارائه دهنده خدمات لجستیکی به شش گروه عمده تقسیم می شوند :
1- مشاورین برون سپاری لجستیکی : مشاوره ، مدیریت زنجیره ، طراحی لجستیک
2-خدمات لجستیکی : حمل و نقل ، انبارداری ، چیدمان ، تأمین کنندگان ، توزیع کنندگان
3- ارتباطات : طراحی شبکه ، کانال های ارتباطی ، IT در زنجیره تأمین
4- زنجیره تأمین : شرکت هایی که زنجیره تأمین را کاملاً مدیریت و اجرا می نمایند؛ مانند تأمین کنندگان قطعات خودرو
5- تکنولوژیکی : شرکت های خدمات فنی و ماشین آلات لجستیک
6- استراتژیکی : شرکت ها یی که سطوح استراتژیک لجستیک و یا زنجیره تأمین را ارایه می دهند.
معرفی شرکت های لجستیکی طرف سوم (3PLها )
موضوع برون سپاری بخش های مختلفی از فعالیت های غیر کلیدی در زنجیره های تأمین به شرکت های بیرونی در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از شرکت ها ، جزو امور کلیدی محسوب نمی شود لذا برون سپاری آنها نیز مورد استقبال واقع شده است.
شرکت های خدمات لجستیک طرف سوم یا به اختصار 3PL ها به شرکت هایی گفته می شود که سازمان های تولیدی یا خدماتی بخشی یا کل امور لجستیکی زنجیره تأمین خود را به آنها برون سپاری می کنند. این شرکت ها معمولاً حداقل در حوزه های حمل و نقل و انبارداری متخصص هستند و قادرند خدمات خود را با انواع مختلف و متنوعی از محصولات منطبق سازند.
چهار فاکتور و عامل اصلی موثر بر توسعه خدمات 3PL در طی سالهای اخیر عبارتند از :
فشار برای کاهش قیمت ، فشار بازار برای ارتقاء خدمت دهی به مشتریان ، جهانی سازی و توسعه تکنولوژی های جدید اطلاعات .
بررسی روند تحولات نشان می دهد که اهمیت این چهار عامل در سال های گذشته تغییر کرده است اما همچنان هر 4 مورد جزء عوامل اصلی توسعه خدمات 3PL شناخته می شوند.
در گذشته عمده فعالیت های لجستیکی که به شرکت های 3PL واگذار می گردید محدود به امور حمل و نقل (داخلی و بیرونی ) و انبارداری بود. در سال های اخیر واگذاری سایر امور لجستیکی همچون یکپارچه سازی حمل ، ایجاد و مدیریت انبارهای متقاطع ( Cross Docking ) ، پرسازی سفارش و مواردی از این دست ، روند رو به رشدی را نشان می دهد.
خدمات و قابلیت های 3PL ها:
بررسی ها حکایت از آن دارد که سطح خدمت دهی شرکت های 3PL هر ساله در حال افزایش است . همچنین استفاده کنندگان 3PL ها از روش های همکاری مشارکتی با شرکتهای خدمات لجستیکی طرف سومی که به آنها خدمت دهی می کنند ، جهت بهبود عملکرد و ارتقاء سطح همکاریشان استفاده می کنند.
در حال حاضر مهمترین عامل در انتخاب یک شرکت 3PL عامل قیمت معرفی شده است. این نتیجه با بررسی سال های گذشته که کلیدی ترین عامل را در انتخاب شریک 3PL ، سطح کیفیت و ارزش افزوده ناشی از همکاری با آن شرکت معرفی می کرد متفاوت است و حکایت از فشار بیش از پیش بازار بر شرکت ها جهت کاهش قیمت هایشان دارد به بیان دیگر در تحلیل صورت گرفته مشخص شد که خدکت اصلی یک شرکت 3PL از قابلیت ارائه خدمات با ارزش افزوده مهمتر شده است.
دلایل استفاده از 3PL ها:
عوامل هزینه و خدمت به عنوان عوامل اصلی گرایش شرکت ها به برون سپاری خدمات لجستیکی و استفاده از 3PL ها معرفی شده است. درصد مدیرانی که عامل هزینه را یکی از مهمترین دلایل خود ذکر کرده اند بین 65% تا 74 % متغیر است که در صد بالایی را به خود اختصاص داده است . سومین عامل معرفی شده از طرف مدیران ، تمایل آن ها به تمرکز بر مزیت های رقابتی شرکت خود معرفی شده است به طوری که با یرون سپاری این امور سارمان توان خود را برای پرداختن به اهداف و وظایف اصلی خویش افزایش می دهد.
فاکتور های موثر در گرایش شرکتها به سمت 3PL ها:
- فشارهای شدید برای کاهش قیمت
- تلاش برای بهبود عملکرد مدیریت زنجیره تأمین
- به کار گیری تکنولوژی های جدید اطلاعات
- فشار های شدید برای بهبود خدمت دهی به مشتریان
- جهانی سازی
- یکپارچه سازی و ترکیب
- سخت گیران تر شدن سیاست های دولت
- سرعت یافتن معرفی محصولات نو به بازار
- بازارهای جدید
- مباحث امنیتی
- محدودیت ظرفیت حمل و نقل / امور لجستیک
- افزایش امور حمل و نقل / لجستیک
منبع : شرکت تک ترابر خوروسازان
شرکت های ارائه دهنده خدمات لجستیکی به شش گروه عمده تقسیم می شوند :
1- مشاورین برون سپاری لجستیکی : مشاوره ، مدیریت زنجیره ، طراحی لجستیک
2-خدمات لجستیکی : حمل و نقل ، انبارداری ، چیدمان ، تأمین کنندگان ، توزیع کنندگان
3- ارتباطات : طراحی شبکه ، کانال های ارتباطی ، IT در زنجیره تأمین
4- زنجیره تأمین : شرکت هایی که زنجیره تأمین را کاملاً مدیریت و اجرا می نمایند؛ مانند تأمین کنندگان قطعات خودرو
5- تکنولوژیکی : شرکت های خدمات فنی و ماشین آلات لجستیک
6- استراتژیکی : شرکت ها یی که سطوح استراتژیک لجستیک و یا زنجیره تأمین را ارایه می دهند.
معرفی شرکت های لجستیکی طرف سوم (3PLها )
موضوع برون سپاری بخش های مختلفی از فعالیت های غیر کلیدی در زنجیره های تأمین به شرکت های بیرونی در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از شرکت ها ، جزو امور کلیدی محسوب نمی شود لذا برون سپاری آنها نیز مورد استقبال واقع شده است.
شرکت های خدمات لجستیک طرف سوم یا به اختصار 3PL ها به شرکت هایی گفته می شود که سازمان های تولیدی یا خدماتی بخشی یا کل امور لجستیکی زنجیره تأمین خود را به آنها برون سپاری می کنند. این شرکت ها معمولاً حداقل در حوزه های حمل و نقل و انبارداری متخصص هستند و قادرند خدمات خود را با انواع مختلف و متنوعی از محصولات منطبق سازند.
چهار فاکتور و عامل اصلی موثر بر توسعه خدمات 3PL در طی سالهای اخیر عبارتند از :
فشار برای کاهش قیمت ، فشار بازار برای ارتقاء خدمت دهی به مشتریان ، جهانی سازی و توسعه تکنولوژی های جدید اطلاعات .
بررسی روند تحولات نشان می دهد که اهمیت این چهار عامل در سال های گذشته تغییر کرده است اما همچنان هر 4 مورد جزء عوامل اصلی توسعه خدمات 3PL شناخته می شوند.
در گذشته عمده فعالیت های لجستیکی که به شرکت های 3PL واگذار می گردید محدود به امور حمل و نقل (داخلی و بیرونی ) و انبارداری بود. در سال های اخیر واگذاری سایر امور لجستیکی همچون یکپارچه سازی حمل ، ایجاد و مدیریت انبارهای متقاطع ( Cross Docking ) ، پرسازی سفارش و مواردی از این دست ، روند رو به رشدی را نشان می دهد.
خدمات و قابلیت های 3PL ها:
بررسی ها حکایت از آن دارد که سطح خدمت دهی شرکت های 3PL هر ساله در حال افزایش است . همچنین استفاده کنندگان 3PL ها از روش های همکاری مشارکتی با شرکتهای خدمات لجستیکی طرف سومی که به آنها خدمت دهی می کنند ، جهت بهبود عملکرد و ارتقاء سطح همکاریشان استفاده می کنند.
در حال حاضر مهمترین عامل در انتخاب یک شرکت 3PL عامل قیمت معرفی شده است. این نتیجه با بررسی سال های گذشته که کلیدی ترین عامل را در انتخاب شریک 3PL ، سطح کیفیت و ارزش افزوده ناشی از همکاری با آن شرکت معرفی می کرد متفاوت است و حکایت از فشار بیش از پیش بازار بر شرکت ها جهت کاهش قیمت هایشان دارد به بیان دیگر در تحلیل صورت گرفته مشخص شد که خدکت اصلی یک شرکت 3PL از قابلیت ارائه خدمات با ارزش افزوده مهمتر شده است.
دلایل استفاده از 3PL ها:
عوامل هزینه و خدمت به عنوان عوامل اصلی گرایش شرکت ها به برون سپاری خدمات لجستیکی و استفاده از 3PL ها معرفی شده است. درصد مدیرانی که عامل هزینه را یکی از مهمترین دلایل خود ذکر کرده اند بین 65% تا 74 % متغیر است که در صد بالایی را به خود اختصاص داده است . سومین عامل معرفی شده از طرف مدیران ، تمایل آن ها به تمرکز بر مزیت های رقابتی شرکت خود معرفی شده است به طوری که با یرون سپاری این امور سارمان توان خود را برای پرداختن به اهداف و وظایف اصلی خویش افزایش می دهد.
فاکتور های موثر در گرایش شرکتها به سمت 3PL ها:
- فشارهای شدید برای کاهش قیمت
- تلاش برای بهبود عملکرد مدیریت زنجیره تأمین
- به کار گیری تکنولوژی های جدید اطلاعات
- فشار های شدید برای بهبود خدمت دهی به مشتریان
- جهانی سازی
- یکپارچه سازی و ترکیب
- سخت گیران تر شدن سیاست های دولت
- سرعت یافتن معرفی محصولات نو به بازار
- بازارهای جدید
- مباحث امنیتی
- محدودیت ظرفیت حمل و نقل / امور لجستیک
- افزایش امور حمل و نقل / لجستیک
منبع : شرکت تک ترابر خوروسازان
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)